Home sweet home

Pada strasznie.
Pada deszcz i śnieg i coś pomiędzy nimi.
Pada z góry na dół i na boki.
Ciśnienie spada a wraz z nim rośnie chęć na spanie.
Ale ale ale nie dziś!
Dziś będę budowniczym!
W swoim nowym - starym domu!
Bo mam już klucze!
Do wejściowych drzwi, do pokoju na górze, do sypialni. Mam.
Mam swoje, własne (i P. i banku jeszcze) przysłowiowe cztery ściany, które kocham najmocniej na świecie.
Ściany są na razie brudne i oklejone okropną fototapetą. Są też nieumyte okna i szare firanki.
Są brudne sufity i mocno granatowe kafle ze złoceniami.
Ogród jeszcze śpi snem zimowym a na strazy dumnie stoją choinki. Trochę też smutne.
I płot jest taki odrapany.
Jest dokładnie tak jak ma nie być. Na razie.
....
Bo wkraczam.
I z dnia na dzień w kłebach kurzu będzie to moje małe miejsce nabierać błysku i ducha większego.
Bo ducha czuć. Tylko trzeba go oswoić i poznać. Na razie jest taki mały i przestraszony, może głodny? Zajmę się dziś nim. Zaopiekuję.
I jakoś energii jest więcej jak pomyślę o tym robót placu, jakoś tak fajnie mi :)
Bo moje własne cztery ściany. Nawet te szare i brudne, miejscami do tynku zdarte. Cudnie bo własne.
I niech sobie pada z dołu do góry i z boku na bok - ja wkraczam!
Idę się widać z moim nowym duchem:)

Życzę wszystkim cudnego tygodnia i pięknie dziękuje za odwiedziny!!!