Moja jesień

A ja uwielbiam jesień.
Tylko wtedy w powietrzu unosi się cudny zapach suchych liści kasztanów.
Starsi zamiatają je w jedno miejsce i podpalają, co z tego, że nie wolno już niby.
I potem włosy nawet pachną jakby z wędzarni były.
Dziękuję im za to z całego serca.

Uwielbiam jesień za śliczne grube wełniane swetry w warkocze,
za kaszkiety i urocze szaliki w kratę szkodzką
Za zimne dłonie wkładane w kieszeń i za ogrzewanie ich o ciepły kubek herbaty.
Za całe dzbanki herbat , talerzyki z jabłecznikiem, za cynamon.

Uwielbiam ją za błyszczące pajęczyny na choinkach w świetle wschodzonego słońca
Za rose na trawie i za wieczorną mgłę
Za rytmy w radio takie lekko powolne i przyciszone już modnie zwanymi wychilloutowanymi
Za długie wieczory w domu

Uwielbiam ją za czas na odwiedzanie teatru i kina
za zapach książek i gazet czytanych jakby z większą częstotliwością
i za kąpiele w wannie, ciepłe kapcie i szlafrok.
Za cudowne kolory. Fiolety wrzosowe, żółcie musztardowe, butelkowe zielenie

Za śmieszne dzieci z płaszczykach z tornistrami zbierające żołędzie
Za drewno zwożone do drewutni i za koks jeszcze miejscami kupowany na tony
Za mżawki, kapuśniaczki, deszcze, kałuże, kalosze i parasole
Za unoszącą się w powietrzu melancholię i filmy wreszcie obejrzane.

Za grzybobranie
Za imbir i cytrynę
Za róż na policzkach
I kolorowe chusty wokół szyi

Za Irlandię, Szkocję i Francję wtedy

moje małe wrzosowisko